Αποτελέσματα Αναζήτησης
Κατά την αρχαϊκή και κλασική εποχή, ο όρος μουσική εννοούσε τον μουσικά προκαθορισμένο στίχο, όπως εμφανιζόταν στα διάφορα ποιητικά είδη και κυρίως στη λυρική ποίηση.
La música (del griego: μουσική [ τέχνη] - mousikē [ téchnē ], «el arte de las musas ») es, según la definición tradicional del término, el arte de crear y organizar sonidos y silencios respetando los principios fundamentales de la melodía, la armonía y el ritmo, mediante la intervención de complejos procesos psicoanímicos.
Με την έκφραση «ελληνική μουσική» εννοούμε συνήθως τη μουσική και τα τραγούδια που δημιούργησαν και δημιουργούν Έλληνες και Ελληνίδες, επώνυμα ή ανώνυμα , στον ελλαδικό χώρο αλλά και εκτός αυτού. Η ελληνική μουσική διαφοροποιείται ανάλογα με τις ιστορικές περιόδους.
La musica è l'arte di ideare e produrre, mediante l'uso di strumenti musicali o della voce, successioni strutturate di suoni semplici o complessi, che possono variare per altezza, per intensità e per timbro, organizzati secondo le dimensioni di melodia, armonia e ritmo. È uno degli aspetti culturali universali di tutte le società umane. Il ...
Κλασική μουσική. Αυτό το λήμμα αφορά στην Ευρωπαϊκή κλασική μουσική. Για τη μουσική της κλασικής περιόδου, δείτε: Κλασική εποχή της μουσικής. Συμφωνική ορχήστρα και χορωδία, δύο σύνολα που ...
Creatio, perfunctio, significatio, et adeo definitio musicae inter se secundum culturam et adiuncta societatis variant. Musica a compositionibus rigide ordinatis (et eorum recreatione in perfunctione), per musica subitaria, ad musicam aleatoricam transit.
Αποτελεί για πολλούς την αρχαιότερη ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση σε ελληνικό σύστημα μουσικής σημειογραφίας. Την μουσική σημειογραφία αποτελούν τα σύμβολα πάνω από το ελληνικό κείμενο.
